به نام خدای مهربان
. . .
!
خـانه ای می خـواهم دنـج، خـلوت با خـدا
تـا
بنویسـم؛ ترسـیم کنم؛ بسـازم.
: کدامین چیسـتی را؟
خـود را و تـمام وجـود رسـیده به خـط ممتـد زندگـی را تا اکنـون؛
و تفسـیر شـوم در این سـه . . .
زاده شـوم در خـود و خـویشـتن وجـود.
کافـی نیسـت؟!
.
خدایا شکرت
17/07/1392
ـــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت: مریم بانوی نازنین! این نبود گنج رنج من از تمنّای خدا؛ می شنوی؟ . . .
